วันอาทิตย์ที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2568
Don’t find a reason for him to leave.
It’s challenging to conclude a relationship between two people correctly. The best thing about this love article is that if we’re not meant for someone, we want to say, “Don’t find a reason for him to leave.”
Many couples are unsuccessful and unfulfilled, and have different forms and factors. Some have been together for a long time, some haven’t, some have shown signs of it before, and some have left unexpectedly. But when the relationship ends, one party usually “doesn’t want” the other to go, or wants the other to leave.
I believe that those who are not ready to end the relationship will have questions or want to know the “reason” why he broke up with us or left us. “Why?” Even though there are initial reasons to know or see, such as that he has someone else, it’s still a question of why he went to see someone else. Or what’s wrong with us? Why did he do that? Did he decide like that?
The dividing line is between those who accept and those who can’t take it. Because those who can accept it probably don’t want to ask why. Knowing that he has shown his intentions, we must accept it because we can’t force it. Or if we’re suspicious and the other party gives a reason, we will take it willingly because we know we can’t change anything.
However, the problem will be with those who “can’t accept it,” regardless of the reason. No matter what he answers, he tends not to accept it anyway. Starting from arguing that it is not valid, or even if it is true, secretly resisting by bringing up other things to compare, such as “You are not good either” or “Have you never seen any other good things about me?” If you review it, it is entirely different from what he wants, to the point that he is no longer satisfied with it. Therefore, arguing or disagreeing will never help. At most, it is a bargaining tactic to secure a chance to extend the time.
Especially in cases where the other party is not clear about the reasons, it can leave us, the ones who do not accept, with thoughts that go round and round, such as: what is not good? What is wrong? Why has he changed? What makes him not the same? It is like trying to find a reason that makes it seem we are trying to prevent the rain from falling, or asking why the rain must fall, until the clothes we hung to dry are wet. The point is that the clothes are already soaked. We can’t do anything about what has already happened. Many of us already know why, but we don’t accept it. On the other hand, it is unreasonable because what happened was not real. Or if he truly loves us, he did not like us from the beginning, whether he is aware of it or not.
Therefore, when someone is going to leave, if we try to find a reason for him to stay, all we will get is negative results, because it will make us—who cannot accept it—go around and around, accepting it even less. It would be better to change the reason why he left; why don’t we move on, or stay where we are? For what? What do we gain? Since he’s gone.
Ne Zha: The Guardian God in Chinese Legend
Ne Zha is one of the most famous gods in Chinese legend. There are many stories about his birth and role in protecting the world from evil forces. Ne Zha is considered a symbol of bravery, fighting for justice, and standing up for the right cause. His significance continues to have a profound influence on Chinese culture today.
In this article, we will introduce Ne Zha —from his birth to his role in protecting the world —and the concepts of bravery and protection in Chinese mythology.
Ne Zha’s Birth
According to Chinese legend, Ne Zha was born from a pregnancy that had never occurred before. While his mother was pregnant unnaturally, his body was formed from a crystal ball and fire conjured by a high god. Ne Zha’s birth differed from a normal human birth, making his appearance symbolic of his specialness and power in the world.
Ne Zha has a remarkable appearance. He is often depicted as a young man holding various weapons and possessing strength surpassing that of a normal human. Another notable feature is his ability to travel both in the sky and on Earth at high speeds. He is also highly skilled in magic and shape-shifting.
Ne Zha’s Protection of the World
The God Nezha plays a significant role in protecting the world from evil forces and demons. He has shown bravery in fighting against many powerful enemies, mainly when Nezha fought a demon who attempted to destroy the world’s peace. In one famous legend, he used his power to help protect the world from the attacks of evil demons.
Significance of Nezha in Chinese Culture
Nezha plays a significant role in reflecting important Chinese beliefs and values, such as bravery, justice, and fighting for good. Praising Nezha in rituals and festivals is common in many regions of China. There have also been popular movies and shows about Nezha.
Associations with Deities in Chinese Mythology
Nezha is not only a powerful deity who protects the world, but many other deities play essential roles in the Chinese universe, such as the God of the Universe, the God of Wealth, and the God of Justice, all of whom play a role in maintaining the balance of the world and the universe.
• Religious Beliefs
In Chinese culture, Nezha plays a supporting role in Buddhism and Taoism and is worshipped as a symbol of mental stability and as a fighter against evil.
• Nezha in the Modern World
Today, Nezha remains widely recognized both in China and around the world. His popularity is not limited to religious circles but also extends to the entertainment industry, including movies, comics, and games featuring Nezha.
Challenges and growth of Nezha
The changes in the world and how Nezha is perceived today reflect his challenges. Over time, Nezha’s power is not limited to protecting the world from external enemies but also faces changes in social values and interpretations.
Adapting to the modern era
In the present era, Nezha inspires people to be aware of the struggle for justice in their daily lives, including standing up for what is right, fighting social injustice, and maintaining peace amid conflict.
Nezha and education and inspiration
Nezha is also a good example of promoting educational values, especially the power of fighting to defend what is right. The symbol of Nezha is a powerful tool that inspires the younger generation to feel involved in creating and protecting society.
วันเสาร์ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2568
ເປັນຫຍັງຄັງຄຸໄບຈຶງຕ້ອງກິນຊາຈາກຈານຮອງ
ອິນເດຍ ເປັນ 1 ໃນປະເທດລາຍໃຫຍ່ຂອງໂລກທີ່ມີການສົ່ງອອກຊາ ແລະ ມີວັດທະນະທຳການດື່ມຊາທີ່ຫຼາກຫຼາຍຢູ່ໃນທຸກລັດຂອງປະເທດທັ້ງແບບ ຊາດຳ, ຊານົມ, ຊາຂີງ ຫຼື ຊາຍອດນິຍົມທີ່ຜະສົມເຄື່ອງເທດທີ່ຮ້ອງວ່າ ''ຈາຍ'' (चाय - Chai) ທີ່ແປວ່າຊາ. ແຕ່ຖ້າຍ້ອນໄປກ່ອນໜ້ານັ້ນ ການບໍລິໂພກຊາຍັງບໍ່ເປັນທີ່ນິຍົມ ເນື່ອງຈາກໄຮຊາສ່ວນໃຫຍ່ເປັນກຳມະສິດຂອງຈັກກະວັດອັງກິດ ຊາທີ່ປູກໄດ້ສ່ວນໃຫຍ່ກໍ່ຖືກສົ່ງກັບໄປປະເທດອັງກິດ ເຮັດໃຫ້ຊາໃນປະເທດມີລາຄາແພງ ມີພຽງຜູ້ຄົນບາງວັດທະນະທຳເທົ່ານັ້ນທີ່ຈະເຂົ້າເຖິງໄດ້ ຫຼື ຄົນທີ່ມີກຳລັງສັບຫຼາຍພໍເທົ່ານັ້ນຈຶ່ງສາມາດຊື້ມາບໍລິໂພກໄດ້.
ຫຼືວ່າຈະກ່ຽວກັບຊົນຊົ້ນ
ຄຳຕອບຄືບໍ່ກ່ຽວ - ແຕ່ກໍ່ບໍ່ຜິດນັກ ເຖິ່ງຈະບໍ່ກ່ຽວກັບຊັນວັນນະໂດຍຕົງ ແຕ່ກໍ່ເປັນເລື່ອງຂອງການແບ່ງຊົນຊັ້ນໃນສັງຄົມອິນເດຍ.
ໃນຊ່ວງທ້າຍການຢຶດຄອງອິນເດຍ ຈັກກະວັດອັງກິດປະສົບປັນຫາເສດຖະກິດ ຈຶ່ງມີການສົງເສີມການດື່ມຊາໃນອິນເດຍເພື່ອຂະຫຍາຍຕະຫຼາດໃຫມ່ໆ. ຄົນອັງກິນນິຍົມດື່ມຊາຈາກແກ້ວເຊລາມິກທີ່ມີລາຍງົດງາມ ສ່ວນຄົນອິນເດຍທີ່ຮັງມີຈະດື່ມຊາຈາກຖ້ວຍສະແຕນເລດ ຄົນທົ່ວໄປຈະດື່ມຈາກເຄື່ອງປັ່ນດິນເຜົ່າ, ສ່ວນກຸ່ມຄົນໃຊ້ແຮງງານ ຫຼື ຄົນທີ່ຢູ່ຊັ້ນຕ່ຳກ່ວາມັກໃຊ້ຖ້ວຍເປັນຮູ້ບຈານທີ່ຮ້ອງວ່າ ''ຣະກາບີ'' (रकाबी - Rakabi) ເພື່ອໃຫ້ຊາທີ່ຮ້ອນນັ້ນເຢັນໄວຂື້ນເພາະຕ້ອງກັບໄປເຮັດວຽກ. ການໃຊ້ຈານຮອງຖ້ວຍໃນການດື່ມຊາຈຶງມັກຖືກເບິ່ງວ່າເປັນວິຖີ່ຂອງຊົນຊັ້ນລ່າງໃນສັງຄົມ.
ສິ່ງທີ່ ຄັງຄຸໄບ ໄດ້ເຮັດນັ້ນອາດຈະບົ່ງບອກວ່າຕົນເປັນຄືກັບກຸ່ມຄົນທີ່ຕໍ່າທາງສັງຄົມ
ການດື່ມຊາແບບດຽວກັນຍັງປະກົດຕົວຕໍ່ຜູ້ທີ່ມີຊື່ສຽງຄື Rabindranath Tagur, ນັກປັດຊະຍາແລະນັກກະວີທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງອິນເດຍ. ຮຽກຮ້ອງສິດເທົ່າທຽມກັນ ແລະບັນຫາຊົນຊັ້ນສັງຄົມໃນອິນເດຍ ຜ່ານການຂຽນແລະວັນນະຄະດີຫຼາຍຈົນໄດ້ຮັບລາງວັນ Nobel ເຖິງແມ່ນວ່າລາວມາຈາກຊັ້ນສູງແລະຄອບຄົວທີ່ຮັ່ງມີ ແທນທີ່ຈະ, ລາວມັກຈະດື່ມຊາຈາກ saucer, ຄືກັນກັບວິທີການດື່ມຊາໃນບັນດາຜູ້ທີ່ຖືກເບິ່ງວ່າເປັນຊົນຊັ້ນລຸ່ມທີ່ຖືກກົດຂີ່ຂົ່ມເຫັງໃນສັງຄົມ.
ແລ້ວມັນຕ່າງຈາກການແບ່ງຊັ້ນວັນນະແນວໃດ?
ການແບ່ງຊັ້ນວັນນະ (Caste System) ແມ່ນອີງໃສ່ການເກີດ. ແຕ່ລະບົບຊົນຊັ້ນ (Class System) ມັກຈະອີງໃສ່ຄວາມຮັ່ງມີ ຫຼື ອໍານາດໃນສັງຄົມ - ດັ່ງທີ່ພວກເຮົາຮູ້ຢູ່ໃນສັງຄົມອິນເດຍຍັງມີຄວາມເຊື່ອໃນຊັ້ນວັນນະ. ໂດຍສະເພາະໃນເຂດຊົນນະບົດ ຄົນທີ່ມີវណ្ណៈສູງກວ່າບໍ່ໄດ້ແບ່ງປັນສິ່ງຂອງກັບຄົນທີ່ມີវណ្ណៈຕ່າງກັນ. ແຕ່ດ້ວຍສະພາບການສັງຄົມໃນປະຈຸບັນທີ່ມີການຢູ່ຮ່ວມກັນຢ່າງກວ້າງຂວາງ ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ການຮັບໃຊ້ຊາໄດ້ຖືກຖອກລົງໃນຖ້ວຍດິນເຜົາ. ເມື່ອດື່ມແລ້ວກໍ່ຈະຖືກຖິ້ມ ຫຼືຖິ້ມໃຫ້ແຕກ. ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ປະສົມກັບຊົນເຜົ່າອື່ນໆ ສະນັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ເຫັນວ່າການດື່ມຊາກັງກູໄບແມ່ນກ່ຽວພັນເຖິງຊັ້ນວັນນະໃນທາງໃດ.
ຫຼືວ່າ ຄັງຄຸໄບ ຈະບໍ່ໄດ້ສື່ຫຍັງ. ພຽງແຕ່ຊາມັນຮ້ອນ
ໃນຄວາມເປັນຈິງ ມັນບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ຊາວອິນເດຍເທົ່ານັ້ນທີ່ດື່ມຊາຈາກ saucer. ຊາວຈີນບູຮານຍັງດື່ມຊາຈາກຖັງຂະໜາດນ້ອຍທີ່ມີຮູບຮ່າງຄືຈານ. ບາງບັນທຶກຂອງອັງກິດໃນຍຸກວິກຕໍເລຍມັກຖອກຊາລົງໃນ saucer ແລະຄ່ອຍໆຈິບມັນ, ເຖິງແມ່ນວ່າໃນລັດເຊຍ, ຊາແມ່ນໄດ້ຮັບຜິດຊອບໃນເຮືອທີ່ມີຮູບຊົງເລິກເພື່ອຕ້ອນຮັບແຂກ.
ມື້ນີ້, ຊາວອິນເດຍຫຼາຍຄົນມັກດື່ມຊາຈາກ saucer. ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊາຮ້ອນເຢັນໄວ ຫຼືເພື່ອໃຫ້ຄ່ອຍໆຈິບໄດ້ງ່າຍໂດຍບໍ່ຮ້ອນເກີນໄປ ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນພຽງແຕ່ຄວາມມັກສ່ວນບຸກຄົນແລະບໍ່ມີຫຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບຊັ້ນວັນນະຫຼືຊັ້ນ
ທັງຫມົດຂ້າງເທິງນີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຂໍສະຫຼຸບວ່າສິ່ງທີ່ Kangkubai ໄດ້ "ມັນຂຶ້ນກັບທ່ານຕີຄວາມ" (ຫົວ) ອ່ານເຖິງຈຸດນີ້, ບໍ່ໃຈຮ້າຍ. ເນື່ອງຈາກວ່ານີ້ແມ່ນຄວາມງາມຂອງຮູບເງົາແລະສິລະປະ. ທີ່ອະນຸຍາດໃຫ້ແຕ່ລະຄົນວິເຄາະແລະຕີຄວາມຫມາຍໃນທັດສະນະທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ຫຼືຖ້າຄວາມຮ້ອນບໍ່ໄດ້ຫາຍໄປ ຂ້ອຍຍັງແນະນຳໃຫ້ດື່ມຊາອຸ່ນໆດື່ມຄືກັນ ມັນຈະຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານຜ່ອນຄາຍໄດ້ດີຫຼາຍ บอลสเต็ป ufa189
CALEB
“Help!” A loud scream rang out.
Caleb woke up. Eyes wide open
The ferocious roar of the beast and the panicked screams that resounded suddenly disappeared. It was like an echo that suddenly disappeared.
Caleb gasped. Black eyes swept along the empty walls of the room. Closed curtains and the door to the room that was locked tightly, and when his eyes got used to the darkness, Caleb discovered what was causing his heart to beat faster right now. It was just a nightmare.
It was just a dream -- Caleb told himself -- his eyes still wide open. While staring at the bedroom ceiling
He could feel the heart in his left chest beating slowly. Listen to the sound of his breathing slowly fading.
Caleb found him lying in bed, in the same position as before he closed his eyes last night. One arm remained straight under the blanket. On the other hand, he was holding his delicate palm tightly..
Caleb glanced at the palm he was holding. Before looking at the face of the owner of that palm
Mary Gold’s green eyes stared. His full lips curved slightly. It was as if he had been secretly staring at him for a long time.
“Hello,” Caleb whispered to his young wife.
“Hello,” she whispered in response.
Caleb looked at the dark circles under her eyes. Before asking softly, “Have you slept, Mary?”
Mary Gold did not answer.
Caleb stared at her for a long time. Decided not to investigate further. The thick hand that held her hand slid up along the slender arm. And her delicate shoulders softly
Caleb’s dark eyes fixed on the young wife’s face -- he scrutinized her. Bota had a rounded forehead, a stubborn nose, and full lips in front of her -- she looked tired and weary. But the sweetness in front of Caleb felt like he was drawn closer to her -- and more -- so much that he could see the freckles on his nose, and the dazzling glow in those green eyes was clearly visible.
But then every week.
At that moment, his entire body stopped. The palm that was holding onto her shoulder suddenly tensed up.
Caleb forbids himself --
Don’t let him get any closer to her --
MaryGold’s green eyes continued to stare at him. As if silently contemplating his attitude, Caleb looked at her to feel some feelings in the other person’s heart.
But Mary Goldidn’t ask any questions --
Silence engulfed for a long time. Until finally Caleb moved. He leaned forward to kiss her fiery red hair. Then moved down from the bed. Stand up to full height. He glanced at the other arm that had been stretched all night. He looked all the way to the palm that was holding the log tightly. Caleb moved his arms to allow blood to flow more easily. Eliminate beriberi and anguish. Silently walked towards the door of the room.
MMaGold's voice came behind him --
He paused a little. His face was more solemn than before. A. If gathering his own consciousness, then he stepped out of the room. Without looking back, I silently shut the door.
The tall figure walked down a small staircase to the ground floor of the house. The hallway, as well as the living room and the kitchen, were still dim. The house was silent -- no sound was heard. Except for the sound of his own stairs
Ead - Aad
Caleb stepped down the last step of the stairs. When the clattering sound of the plank disappeared, he stopped listening to the sounds around him again --
Suddenly, he heard some noise in the silence. It’s like throit’s of a wild beast -- but in a flash, EveryEverything’ssame silence as before.
Caleb looked at the news bulletin stacked in the middle of the living room. Before linking in and exploring
It was a series of news stories arranged in a long line. Like a story pieced together, each issue headed the news.
The village was full of rotten stench.
The rotten smell of death
village curse
Caleb shifted his gaze to the bulletin board piece on the other side.
Flocks of migratory birds and dead birds swarm throughout the city.
The mysterious cry of the night was expected from the forest border.
W..ild beasts invade humans
Mysterious death
Until yesterday’s latest news, which said
The terrifying mystery of the village
At this point, the black eyes left the pile of paper in front of me. Gently gazing at the blood-stained carpet, the wooden floor, and the walls of the room.
Then he bent down and grabbed something off the floor -- Caleb slowly flicked it over the wooden floor. It was as if, on purpose, the liquid flowing from the thing spread throughout the area.
Caleb moved slightly closer to the window. Until the moonlight shines in revealing what he held tight --
It was a human arm. Cut off, flooded with blood, and stinks until it stings his nose.
But his face remained indifferent. Without fear or any consent,sall he focused on was the scarlet bloods scattered throughout the area.
UntilCaleb was satisfied with what he had done. He threw the forearm into the corner of the room carelessly. Before turning around into the original hallway, one hand reached into the cloak. And grab a piece of tobacc.o
It was then that his ears heard the sound of footsteps --
Caleb glanced into the kitchen -- no one was there.
Black eyes glanced towards the door of the house. But it’s still sealed as before --
The tall figure remained silent for a long time. Before walking towards that door, I grabbed the door latch tightly.
He remained silent for a long time. Finally, let go, then slowly walked away.. Turned around and walked back into the living room.
Caleb stopped his footsteps in the middle of the room. Look at the corner of the old carpet on the floor. Bend slowly and move it into place. Then he grabbed a match from his cloak. Then light up the tobac.co
Caleb slowly let out a gray smoke from his lips. Moved and sat down on the padded chair next to him. Black eyes swept around the living room. While placing a piece of wood beside him
There was still silence inside the house --
Caleb
Tobacco smoke fills the lungs.. The black eyes continued to stare at the darkness in front of him. His wavy lips twitched, puffing out another gray smoke. Before slowly moving his other hand into the cloak.. Then a voice rang out in the midst of a loud silence --
The moonlight shone through the cracked window into the room. Something was revealedCaleb’seb’s ha nd.Although clearearr, it was enough to notice it was a gun.
“Come out”, CaCaleb’sow, low voice said softly. Butt clearly loud in the room, his sharp eyes stared into the pitch-dark corner of the room.
มีโอกาสใส่แว่นกับถุงมือ
คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่าทำไมเราไม่มีโอกาสเหมือนคนอื่น? หรืออย่างที่เขาว่ากันทุกคนมีโอกาส..โอกาสเราเท่ากันจริงหรือ? บางคนบอกว่าสามารถสร้างโอกาสได้ แล้วไปทำอะไรมาตั้งนานแล้ว
มาแก้คำถามนี้จากมุมมองหนึ่งกัน หรือเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อคำว่า "โอกาส" เรามาดูบทความนี้กันดีกว่าว่าบางครั้งหลังจากอ่านแล้วคุณจะมี "โอกาส"
จากคำถามข้างต้นสามารถตอบได้ก่อนว่า เรามีโอกาสเหมือนคนอื่นๆ เพราะเราทุกคนล้วนมีโอกาส ส่วนโอกาสเท่ากันหรือไม่ก็วัดกันยากเพราะโอกาสของเราต่างกัน (ความต้องการที่แตกต่างกัน) และเราสามารถสร้างโอกาสได้! แต่เรายังคงสงสัยหรือไม่มั่นใจเพราะขาด “เครื่องมือช่วยเหลือ” บางอย่าง…
ประการแรก ผู้คนคิดว่าพวกเขาไม่มีโอกาส เพียงเพราะมองไม่เห็น..ซึ่งสิ่งที่มองไม่เห็น ก็เพราะคนไม่เห็นต่าง. หรือไม่เท่ากัน...
ตัวอย่างเช่น ในภาวะวิกฤต บางคนมองเห็นโอกาสและ 'ก้าวไปข้างหน้า' เพื่อไล่ตามนั้น แต่คนอื่นๆ มองเห็นแต่ความหายนะเท่านั้น จะมีแต่ความตื่นตระหนก ระวัง อยู่ในสถานที่ หรือกลับไปตั้งหลักแหล่ง
แว่นตาโอกาส
เครื่องมือแรกที่คุณต้องการคือ "Opportunity Glasses" แน่นอนว่านี่ไม่ใช่แว่นตาจริงที่จะขายหรือสวมใส่ เป็นเพียงอุปมา ว่าถ้าอยากเห็นโอกาสต้องมองผ่านแว่นเหล่านี้ มีลักษณะสำคัญ 3 ประการ คือ “คิดบวก ใส่ใจ ใช้ปัญญา”
แง่บวก: ในที่นี้ต้องประกอบด้วยสติ ไม่ใช่ทุกวิกฤตมีโอกาส แต่ถ้ามองทุกอย่างในแง่ลบ เราก็จะทำตัวเหมือนเต่าเอาหัวซุกซ่อนรอเรื่องเลวร้ายให้ผ่านพ้นไป ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ผิด แต่ถ้าเป็นกรณีนี้เราจะดูได้อย่างไรว่าเกิดอะไรขึ้น? แม้ว่าโอกาสแรกที่เรามีคือการเรียนรู้ ประสบการณ์ และการยอมรับในวิกฤต
โอกาสจากการมองโลกในแง่ดีในภายหลังจากตัวอย่างกว้างๆ เช่น ในช่วงเวลาที่เศรษฐกิจตกต่ำ ไม่เหมาะสำหรับการลงทุนใดๆ แต่ถ้าดูแย่ทุกอย่างก็จบแค่นั้น แต่ในทางกลับกันบางคนรู้ว่าบางรายการจะถูกมาก เพราะต้องลดราคา ระบายสินค้า อะไรก็ตาม ไม่ได้ซื้อเพื่อขายทันที แต่รอช่วงเศรษฐกิจดีค่อยขาย แต่ถ้าเราซื้อตอนนี้ ต้นทุนเราจะต่ำมาก..
..เถียงได้เลยว่าตอนนี้เศรษฐกิจไม่ดี ดังนั้นเราจึงไม่มีทุนเท่ากัน แม้ว่ามันจะถูกก็ตาม ที่เป็นเช่นนี้เพราะขาดคุณสมบัติต่อไป..
ให้ความสนใจ: ให้ความสนใจ ให้ความสนใจกับสิ่งที่คุณต้องการเสมอหรือมุ่งเน้นที่เป้าหมายของคุณ เหมือนคนใส่แว่นมองโอกาส เพราะไม่มีใครรู้ว่าโอกาสดีๆ จะมาเมื่อไหร่ แต่ถ้าตั้งใจไว้ การเตรียมตัวก็ไม่ยากเมื่อถึงเวลา
ซึ่งไม่ใช่แค่ในภาวะวิกฤต ในช่วงเวลาปกติในคนที่ใส่ใจเรื่องของตัวเองหรือความต้องการของตนเอง จะ “มองเห็นทันทีเมื่อมีโอกาส” เรามีโอกาสได้เจอมันจริงหรือ?
แต่ถ้าไม่แคร์ มันอาจจะผ่านไปแล้วผ่านไปอีก ดังตัวอย่างเดิม ถ้าคุณต้องพร้อมที่จะลงทุน แล้วเราก็ใช้เงินไปกับความต้องการผิวเผินไม่เหลืออะไรให้เก็บสะสม (บวกหนี้) คิดว่าทุกอย่างจะเรียบร้อยตลอดไป เมื่อถึงเวลาก็จะบ่นว่า "นี่ถ้ามีเงิน..."
หรือไม่ใช่แค่เรื่องเงิน? คนที่ไม่พร้อมจะพูดแต่ว่า “ถ้าอย่างนั้น” อันที่จริงแล้ว สิ่งที่เราควรบอกตัวเองคือ “ถ้าเราใส่ใจ…” เราอาจคิดถึงเรื่องนี้และเผื่อไว้บ้าง โดยปล่อยให้พื้นที่ เวลา และทรัพยากรพร้อมเมื่อโอกาสมาถึง สุดท้ายเพราะความละเลยนี้บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงบอกว่าไม่มีโอกาสเหมือนเขา..
ปัญญา: นี่คือองค์ประกอบสุดท้ายของแว่นตาวิเศษนี้ ที่อาจมีความสำคัญและอธิบายยากที่สุด เพราะปัญญาไม่ใช่ปัญญา คือการเห็นโอกาสจากความรู้ ประสบการณ์ มุมมองต่างๆ ซึ่งต้องนำมาผสมผสานกับบวกและห่วงใยอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะถ้ามองในแง่ลบ คุณจะไม่สามารถคิดอะไรดีๆ ขึ้นมาได้ และเมื่อไม่ใส่ใจ คุณก็จะไม่มีความรู้เรื่องใดเรื่องหนึ่งเช่นกัน..
ปัญญาบางครั้งมาในรูปของความคิดสร้างสรรค์ การต่อยอด การเห็นช่องทางหรือแนวคิดในการทำอะไรบางอย่าง ที่อาจเกิดขึ้น และอาจไม่เกิดขึ้นเลย แต่การฝึกฝนสามารถเพิ่มความฉลาดได้ แต่แต่ละวันที่ผ่านไป เราได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น? เราใช้ชีวิตอย่างไร เราสนใจอะไร และเรากำลังคิดอะไรอยู่? กินอะไร ซื้ออะไร ไปเที่ยวที่ไหน? ไม่ผิด แต่ถ้าอยู่อย่างนี้ตลอดไป ปัญญาอะไรก็ไม่เกิด..
เช่น ร้านอาหารเปิดใกล้บ้าน ขายดีคับคั่งด้วยคน คนที่ "คิดลบ" จะคิดทันทีว่าจะขายได้ดีแค่ไหน ฉันจะเลิกขี้เกียจได้แล้ว คนที่ "ไม่แคร์" จะมองแต่คุณเท่านั้น อยากลองบ้าง หรือไม่ไปกิน เกินไป m
หรือบางคนอาจมองทันทีว่าเป็นโอกาสที่อาหารเป็นที่นิยม เราควรขายบ้าง หรือเปิดร้านขนม ร้านน้ำใกล้ๆ เพื่อสร้างลูกค้าจากเขาก็ไม่เลว ฯลฯ…
ถึงแม้ว่าผมจะไม่สามารถยกตัวอย่างที่ละเอียดและครอบคลุมได้ แต่ผมเชื่อว่ามันน่าจะเพียงพอแล้วที่จะ "มองเห็น" ว่าโอกาสนั้น เริ่มจากการที่เรามองสิ่งต่างๆ รอบตัวเราด้วยสายตาแบบไหนที่เราใส่แว่นเพื่อดูโอกาส คุณสวมมันหรือไม่?
นี่อาจไม่เพียงพอ เพราะเหลือเครื่องมือเดียว นั่นคือ
ถุงมือโอกาส
จากเครื่องมือที่เป็นรูปเป็นร่างก่อนแว่นตามองโอกาสนั้น มันเริ่มต้นจากการที่เรามองมัน จะมีคนอ่านแล้วคิด อันที่จริงเราเห็นได้เสมอว่ามองหาโอกาสหรือการพัฒนา แต่เมื่อถึงเวลาต้องมอง...
อย่าท้อแท้ ยังดีที่เรายังมองเห็น แม้ว่าวันนี้เราจะไม่ได้รับโอกาสในวันหน้าเช่นกัน แต่ต้องระวัง โอกาสดีๆไม่ได้มีมาบ่อยๆ เครื่องมืออีกอย่างที่ต้องใช้กับโอกาสคือ "Opportunity Gloves" ซึ่งอาจจะเป็นคำถามว่าทำไมต้องเปรียบเทียบอุปมากับแว่นตาและถุงมือ? คุณช่วยเขียนคุณสมบัติของความคิดของคุณลงไปไม่ได้เหรอ?
อันที่จริงมันสามารถและจะง่ายกว่าในการเขียนเช่นกัน แต่ฉันต้องยอมรับว่าสมอง ความคิด โดยเฉพาะจิตสำนึกของเรา เมื่อเราทำอะไรหลายๆ อย่าง เราคิดไม่ออกและจำไม่ได้ การเปรียบเทียบคือแว่นตาและถุงมือ ผมว่าจำง่าย จำง่าย เตือนตัวเองง่าย ที่เรามีแว่นตา ถุงมือล่องหนนี้ใส่กันรึยัง?…
สำหรับถุงมือโอกาส ยังเป็นคุณสมบัติที่สำคัญที่ต้องมี ซึ่งประกอบด้วย "ปกป้อง ทนทาน และถือง่าย"
ป้องกัน : ที่นี่ทั้งกายและใจ ปัจจัยแรกที่ทำให้เราพลาด "คว้าโอกาส" คือ "ความกล้าหาญ" พวกเราหลายคนกลัวความล้มเหลวมากเกินไป การกลัวความล้มเหลวไม่ใช่เรื่องผิด โดยเฉพาะถ้าคุณต้องสูญเสียอะไรบางอย่างไป แต่หลายคนกลัวความล้มเหลวเพียงเพราะพวกเขาไม่กล้าเผชิญหน้าและปากของผู้อื่นที่ถากถางถากถาง หรือแค่ซ้อนทับกัน เมื่อเราคิดถึง..
หากคุณคิดให้ดี นี่เป็นโอกาสที่จะทำลายมันตั้งแต่แรก การไม่เริ่มทำอะไรหรือฉวยโอกาสใด ๆ อาจไม่เสียหายในตอนแรก แต่อาจนำไปสู่ชีวิตที่เชื่องช้าซึ่งมีแนวโน้มจะดูถูกเหยียดหยาม กลัวล้มเหลววันนี้จะไม่หายไป ดี. และแท้จริงคนที่จ้องมองเราดูถูกเขาดูถูกเราตลอดทั้งวัน ไม่ว่าเขาจะล้มเหลวหรือไม่ก้าวหน้า เขาก็ไม่สามารถทำอะไรให้ดีขึ้นได้ มีเพียงสองมือที่เราต้องทำด้วยตัวเองเพื่อให้ชีวิตดีขึ้น แบบนี้จะตกหรือไม่ตกก็ไม่ต่างกัน ขึ้นอยู่กับว่าคุณกล้าทำหรือไม่
แต่ความกล้าหาญไม่ใช่ทุกอย่าง ต้องมี "การกระทำ" ที่ดีด้วย ซึ่งไม่ต่างจาก "ความสนใจ" ซึ่งก็คือความตั้งใจ เมื่อโอกาสยังไม่มาหรือกำลังจะมา เพื่อปกป้องถุงมือนี้ ต้อง "ฝึกฝน" ก่อน คุณสามารถ "เรียนรู้" และ "ทดลอง" ได้เพราะสิ่งที่ได้ทำไปแล้ว ประสบการณ์จะช่วยป้องกัน “พลาดโอกาส” อย่างน้อยก็ช่วยลดความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่จะตามมา
ตัวอย่างเช่น คุณต้องการมีธุรกิจขนาดใหญ่ แต่ไม่กล้าที่จะเริ่มต้นเล็ก ๆ วันนั้นจะเป็นอย่างไร กล้าลงมือทำ และถ้าทำช้าๆ อาจไม่ใช่เวลาที่เรียก "โอกาสที่ดี" แต่เป็นเพราะ "การกระทำ" ในวันนี้ คุณจะได้เรียนรู้และพร้อมเมื่อโอกาสสำคัญมาถึง คุณจะไม่พลาดที่จะจับมัน (เพราะมันรายล้อมไปด้วยสิ่งนั้นอยู่แล้ว) และแน่นอนว่าไม่ใช่แค่รอโอกาสที่จะมาถึงเท่านั้น ส่วนหนึ่งจะเห็นได้ว่าที่นี่เราสร้างโอกาสให้ตัวเองด้วย
เหมือนเมื่อก่อนไม่ใช่แค่อยากมีธุรกิจแบบตัวอย่าง ลงมือปฏิบัติ ทำได้ทุกอย่างตามเป้าหมายที่คุณต้องการ ถ้าอยากเป็นนักเขียน หาที่เขียน อยากเป็นนักร้อง หาที่ร้องเพลง คุณต้องการเป็นอะไร? "กล้า" พาตัวเองเข้าใกล้จุดนั้นมากขึ้น เพราะถึงแม้วันนี้คุณยังไม่ได้ แต่ก็ดีกว่าไม่มีเลย.. (อย่างน้อยก็เรียนวิชานั้นไปตลอดก็คุ้มกับโอกาส)
ทนทาน : และเพราะไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ ถุงมือที่จะคว้าโอกาสนี้จึงควรมีความทนทานเช่นกัน และคว้ามันไว้ แต่มันก็ยังลอยหายไป ถ้าจับไม่แน่นพอ ไม่อดทนพอ “ถุงมือนี่ความอุตสาหะ” เราต้องอดทนให้พอ จนกว่าโอกาสที่ดีจะมาถึงเพราะทุกสิ่งมีอุปสรรค
เหมือนภาพการ์ตูนที่คุณชอบแบ่งปัน มีคนขุดดินจนเกือบพบสมบัติแล้วก็ยอมแพ้ ในชีวิตจริงไม่มีใครรู้ ในระหว่างนี้ ทางที่ดีควรพัฒนา เรียนรู้ ปรับปรุง แม้ว่าจะมีโอกาสเกิดขึ้นก็ตาม อย่าคิดว่ามันจะอยู่กับเราตลอดไปโดยไม่ทำอะไรเลย ซึ่งอาจจะยังเป็นเพียง "โอกาสเริ่มต้น" เท่านั้น จะดำเนินต่อไปหรือไม่? ฉันยังไม่รู้ นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง ซึ่งทำให้หลายคนมองข้ามโอกาสนี้อีกครั้ง เพียงเพราะคุณคิดว่า
ถุงมือคือมือ
เกี่ยวกับถุงมือนี้ อาจจะมากจนเข้าใจยาก ในระยะสั้นถุงมือเป็นการกระทำ ถ้าไม่กล้าก็ทำอะไรไม่ได้ ถ้าทำสักนิดจะท้อแท้ อย่าโทษอะไรเลย และที่สำคัญ ในแต่ละวันคุณกำลังทำอะไร เกี่ยวกับตัวเอง ธุรกิจของคนอื่น การสร้างหรือทำลายโอกาส? ทั้งหมดอยู่ที่มือของเรา ถืออะไรอยู่ แล้วเราจะเอาเวลาไปทำอะไร โอกาสของเราคืออะไร? สิ่งเหล่านี้คือคุณสมบัติของการได้มาซึ่ง "โอกาส" และรักษาไว้
“ฉันว่ามันไม่ดี ฉันคงไม่ทำ ทำไมคุณไม่คิดว่ามันดีล่ะ”
แว่นตาและถุงมือ
สรุปคือ "ความคิดและการกระทำ" คิดไม่ดีก็ไม่เกิด ทำไมไม่คิดว่ามันไม่ดี การไม่คิดถึงเป้าหมายก็เหมือนกับการไม่มีแว่นสำหรับโอกาส ไม่เคยกล้าทำหรือลองทำ ไม่ต่างจากการรอโอกาสหน้าแล้งแม้จะผ่านพ้นไปก็ไม่มีค่าอะไร อาจเป็นโอกาสที่ไม่คุ้มค่า หัวใจสำคัญอยู่ที่ว่าเราคิดไปเองแค่ไหน คุณรักตัวเองมากแค่ไหน คุณห่วงตัวเองมากแค่ไหน...
ถ้าตายังมองแต่ชีวิตคนอื่น ชีวิตคนอื่น สองมือนี้ก็ยังไม่สามารถจัดสรร "การกระทำ" หรือทำงานให้คนอื่นได้ทั้งวันและไม่เอาอะไรเลย ฉันไม่ได้ทำเพื่อตัวเองจริงๆ เมื่อไหร่จะมีโอกาสแบบนี้ บอลสเต็ป ufa189
โอกาสที่เราอ้างว่าอยากได้แต่อาจไม่เคยรู้ว่ามันคืออะไร แล้วใครจะรู้ดีไปกว่าเรา? รวมทั้งเราอาจไม่เคยเข้าใจโอกาสของตัวเองในอดีตเลย...
สวมแว่นสวมถุงมือ ก็ควรเป็นเครื่องเตือนใจให้เข้าใจโอกาส ไม่มากก็น้อย
วันจันทร์ที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2567
Chang'e, the Moon Goddess in Chinese Legend
Chang'e, the Moon Goddess in Chinese Legend
The legend of Chang'e, the Moon Goddess, is one of the most profound and fascinating stories in Chinese culture, and it has been around for thousands of years. This legend is not only widely known in China but has also had a profound influence on Asian and Western cultures. Chang'e is said to be a goddess who lives on the moon with the jade rabbit and is the origin of China’s important Mid-Autumn Festival.
The Origin of the Legend of Chang'e
Chang'e is a legend that dates back to ancient times during the Zhou Dynasty. Many versions of the story relate to her, but the most popular origin is a story of love and sacrifice.
The Love Legend Between Chang'e and Hou Yi
Hou Yi was a skilled archer sent to save the world from the Ten Suns burning the earth. After completing his mission, the gods gave him the elixir of life, but this medicine became the beginning of a tragedy.
- Chang'e's Sacrifice: It is said that Chang'e drank the elixir of life to protect it from falling into the wrong hands.
- Journey to the Moon: After drinking the medicine, she became immortal and floated to the moon. Leaving Hou Yi Behind
Chang'e's Role in Chinese Culture
Chang'e is not just a legendary goddess; she has also influenced Chinese traditions, culture, and art.
Mid-Autumn Festival
The Mid-Autumn Festival is an important Chinese festival celebrated on the night of a beautiful full moon.
- Goddess Worship: People believe that Chang'e brings blessings of happiness and fertility.
- Offerings: Mooncakes and seasonal fruits.
Chang'e in Art and Literature
The legend of Chang'e has inspired modern poetry, paintings, and even movies.
- Ancient Poetry: Many poems refer to Chang'e as a symbol of beauty and sadness.
- Movies and TV series: Her legend has been adapted into famous movies and TV series, such as Over the Moon.
Chang'e's Symbolism and Meaning
Chang'e is not just a legendary character but also a symbol of various meanings in Chinese culture.
Beauty and Innocence
Chang'e is seen as the embodiment of perfect beauty and purity.
Love and Sacrifice
The story of Chang'e and Hou Yi symbolizes love and sacrifice.
Jade Rabbit
The jade rabbit that stands beside Chang'e symbolizes hope and fertility.
- The jade rabbit is said to grind herbs to make the elixir of life.
- It represents loyalty.
Chang'e and modern culture
In modern times, the legend of Chang'e still plays a vital role in contemporary culture and media.
Technology and lunar exploration projects
China named the lunar probe "Chang'e" in honor of this legend.
The legend inspired the Chang'e-1 to Chang'e-5 probes.
Representing the fusion of science and culture.
Popularities in video games and animation
Chang'e has appeared in unique video games and animations.
Famous games featuring Chang'e include Smite.
The animated film Over the Moon was inspired by the legend.
Conclusion
The legend of Chang'e, the goddess of the moon, is one of the most inspiring and profoundly reflecting stories of Chinese culture. It is a beautiful legend and connects with modern traditions, culture, and modernity.
สมัครสมาชิก:
ความคิดเห็น (Atom)